باغبانی در بستر مرتفع، نوعی از باغبانی است که بستر خاک آن در سه تا چهار پایی (۱–۱/۲ متر) قرار گرفته، که میتواند در هر شکل و یا طولی باشد. خاک بالاتر از سطح خاک اطراف ارتفاع داده شده است (حدود شش اینچ تا کمر بالا)، گاهی اوقات توسط یک قاب به طور کلی از چوب، سنگ، و یا بلوکهای بتنی ساخته شده محصور در خشکی، که ممکن است با کمپوست غنی شده است، محصور میشود.گونههای گیاهان در الگوهای هندسی هستند که بسیار به همدیگر نزدیک تر از ردیفهای متدوال باغبانی قرار گرفتهاند. مراعات فاصل شامل این است که وقتی گیاهان به طور کامل رشد کرده است، برگهای آنها تنها کمی با یک دیگر تماس دارند، ایجاد یک محیط زیست که در آن رشد علف هرز سرکوب شده و رطوبت حفظ شده است. روش بستر مرتفع مزایای مختلفی دارد: فصل کاشت را گسترش میدهد، اگر به درستی کاشته و طراحی شود میتواند باعث کاهش علفهای هرز شودو نیاز به خاک بومی ضعیف را کاهش میدهد. از آنجا که باغبان بر روی بستر مرتفع راه نمیرود، خاک فشرده نمیشود و ریشه زمان رشد آسان تری دارد.فواصل نزدیک کاشت و استفاده از کمبوست به طور کلی بازده بیشتری در مقایسه با ردیفهای متدوال باغبانی دارد. بستر مرتفع تا کمر، به افراد مسن و معلول جسمی که تمایل به رشد گیاهان بدون نیاز به خم شدن دارند این امکان را میدهد.
آگهی طراحی باغ،آگهی فروش باغ،ثبت آگهی باغداری، آگهی رایگان درباره کشاورزی،آگهی ویژه باغبانی
اگهی فروش,آگهی,ثبت آگهی,آگهی ویژه,ثبت آگهی رایگان,درج آگهی رایگان,آگهی فروش,سایت آگهی فروش
باغ ایرانی به باغهایی گفته میشود که بر پایه معماری و عناصر تشکیل دهنده آن از جمله ساختار هندسی، آب و درختان و کوشک میانی و غیره عمدتا در فلات ایران و مناطق پیرامونی متاثر از فرهنگ آن رواج داشته است.
در ادبیات ایران به باغ ایرانی "باغ سرا"، پردیس یا فردوس، بوستان یا بستان گفته می شده است. واژه باغ ایرانی جدید و ترجمه پرشن گاردن است.
باغ ایرانی سه ساختار و طراحی منحصر به فرد دارد: اول در مسیر عبور جوی آب قرار دارد . دوم : محصور است با دیوارهای بلند سوم در داخل باغ عمارت تابستانی و استخر آب قرار دارد. این سه مشخصه باغهای ایرانی را متمایز می کند. در واقع این باغ سراهای ایرانی را جهانگردان اروپائی که مشاهده کردند آنرا با مشخصه و نام "پرشن گاردن" وصف کردند.باغ ایرانی یا"باغ سرای" به ساختار و طراحی منحصر به فرد آن اشاره دارد. باغ ایرانی با تاریخ پیدایش قنات پیوند دارد اولین باغهای ایرانی در مسیر خروجی قناتها شکل گرفته است. نمونه اینگونه باغها را میتوان در طبس، یزد، گناباد، و بیرجند و اکثر مناطق کویری دید. یکی از مشخصههای باغ ایرانی عبور جوی آب در داخل باغ هست که معمولاً در این باغ سراها در وسط باغ استخر و یک عمارت و یا ساختمان تابستانی وجود داشته است. بعضی باغها بصورت چار باغ بوده و آب را در ۴ مسیر عبور میدادهاند.
باغ ایرانی پاسارگاد را ریشهٔ معماری این باغها دانستهاند. کوروش کبیر شخصاً دستور داده بود که باغ پاسارگاد چگونه ایجاد شود و درختها نیز به چه شکل کاشته شوند و در واقع هندسیسازی باغ و شکل و شمایل آن از دیدگاه کوروش به باغ ایرانی گرفته شدهاست. در دورهٔ ساسانیان نیز باغها در جلوی کاخها و معابد شکل گرفتند و این موضوع در دورهٔ اسلامی نیز ادامه یافت.
قدیمی ترین سند تصویری که نظم باغ ایرانی را به تصویر میکشد به دوره ساسانیان باز میگردد. در نقش برجسته طاق بستان، صحنه شکار خسرو پرویز، طرح باغ-شکار او را در طاق بستان نشان میدهد. این نقش برجسته تا حدود زیادی هندسه باغ و عملکرد آن را هویدا میکند.
این باغها عنوان یک ساختار کامل، بیانگر رابطهٔ تنگاتنگ میان بستر فرهنگی و طبیعی است و نشانهای از سازگار نمودن و همسو کردن نیازهای انسان و طبیعت است. در گذشته باغ ایرانی بروز توان نهفتهٔ محیط و ادراک پیچیدگیهای آن بود. خالق باغ با اتکا به دانش تجربی خود فضایی را ایجاد میکرد که باعث بقاء و پویایی بستر طبیعی میشد.
آگهی طراحی باغ،آگهی فروش باغ،ثبت آگهی باغداری، آگهی رایگان درباره کشاورزی،آگهی ویژه باغبانی
اگهی فروش,آگهی,ثبت آگهی,آگهی ویژه,ثبت آگهی رایگان,درج آگهی رایگان,آگهی فروش,سایت آگهی فروش
کشت همراه در باغبانی و کشاورزی کاشت محصولات مختلف در نزدیکی هم برای بازداری آفت، گردهافشانی، فراهم کردن زیستگاه برای موجودات مفید، استفاده حداکثری از فضا، و به عبارت دیگر افزایش بهرهوری کشاورزی است. کشت همراه شکلی از کشت چندگانه است.
کشت همراه توسط کشاورزان و باغبانان در هر دو هم کشورهای صنعتی و هم کشورهای در حال توسعه به دلایل زیادی مورد استفاده قرار میگیرد. بسیاری از اصول جدید کشت همراه از قرنها پیش در باغهای کلبهای در انگلستان و باغهای جنگلی در آسیا، و هزاران سال قبل درآمریکای میانه وجود داشت.
آگهی اینترنتی ثبت آگهی اینترنتی درج آگهی اینترنتی نیازمندی های آگهی فروش آگهی فروشرایگان ثبت آگهی اینترنتی درج آگهی اینترنتی
کشت بدون خاک (Soilless culture) نوعی کشت است که در آن از خاک به عنوان بستر استفاده نمیشود. کشت بدون خاک قرنها پیش زمانی آغاز شد که در دوران باستان کشاورزان مصر، چین و هند ا حل کردن کود دامی در آب برای پرورش خیار، هندوانه و سبزیهای دیگر در بستر شنی رودخانهها استفاده میکردند. این روش به عنوان کشت بستر رودخانهای نامیده میشد. کارهای خوبی در زمینه کشت بدون خاک در قرن چهاردهم انجام شد ولی در دهه ۱۹۴۰ به صورت تجاری توسعه یافت و در دهه ۱۹۶۰ پیشرفت چشمگیری در طراحی انواع سیستمها به وجود آمد. هم اکنون مزارع زیادی وجود دارد که با سیستم کشت بدون خاک، گیاهان مختلف را پرورش میدهند. در کشتهای سنتی دسترسی گیاه به عناصر غذایی، به حاصلخیزی خاک، مقدار مواد آلی و معدنی، عوامل محیطی و جمعیت میکروارگانیزمهای مورد نیاز برای تبدیل فرم آلی عناصر غذایی به معدنی بستگی دارد. در کشت بدون خاک عناصر غذایی مورد نیاز گیاه به صورت مواد معدنی که توسط گیاه قابل جذب است، در اختیار ریشه قرار داده میشود.